Nieuwsbrief Juni 2023 (overpeinzingen, mijmerigen en een beetje nieuws)
Hoe verwoord ik de uitnodiging, die Jezus als een roepen uit de verte aan zijn eerste leerlingen voorlegt zo, dat de moderne mens begrijpt dat het gehoor geven aan dat roepen feitelijk een beslissing is om een reis te ondernemen waarbij het ontdekken van wie Jezus claimt te zijn, centraal staat.
Als Hij zegt de weg, de waarheid en het leven te zijn, wat betekent dat dan en wat gaat dat mij aan? Het leven dat Hij voorstaat en dat de volger zich gaandeweg eigen maakt, zal telkens weer opnieuw aan de vraag naar betekenis onderworpen moeten worden.
Het mysterie van het Geloof laat zich niet reduceren tot het aannemen van Jezus als persoonlijke verlosser. Deze verschraling doet geen recht aan dat mysterie. Of ik het Evangelie toch maar even uit wilde leggen aan zo'n 200 jongeren en hen de gelegenheid geven om ja of nee tegen dat roepen van Jezus te zeggen.
In mei zijn we een aantal dagen met alle kinderen en bijna alle kleinkinderen een paar dagen naar de Bourgogne geweest. Gezellig met elkaar in een groot huis op het platteland. We zijn bijzonder dankbaar voor de gezonde relaties met de kinderen en kleinkinderen. Dat is geen vanzelfsprekendheid. In mijn vele ontmoetingen met zoveel mensen in zoveel landen hoor ik te vaak de dramatische verhalen over verwijdering tussen gezins– en familieleden.
Wie wie heeft besmet weten we niet maar bij thuiskomst bleken Martha, Moniek en Viktoria Covid te hebben. Met name Martha en Viktoria waren aan paar dagen flink ziek.
Hebben we er bij OM toch een nieuw schip bij: de Doulos Hope.
Het schip zal voornamelijk in Azië ingezet worden en kan door haar geringere omvang (in verhouding tot de Logos Hope) van 85,5 x 14 meter en met een vaardiepte van 3,8 mtr. havens aandoen langs de grote rivieren, zoals de Mekong. Het is op dit moment mogelijk om voor kortere tijd (1-3 maanden) als vrijwilliger aan te monsteren. Heb je tijd en gelegenheid? Gewoon doen!
Onlangs doorstond ik bijna het gehele verkooppraatje van een productaanbieder.
In eerste instantie kon ik meekomen in het verhaal over het belang van goede communicatie. M'n wijd open luisterluikje klapte echter helemaal dicht toen de presentator suggereerde dat de training van tien weken "de beste versie van jezelf" naar boven zou brengen. Verwante ideeën en aanmoedigingen zoals dicht bij jezelf blijven, je ding doen, doen waarvoor je gemaakt bent en geef je plukkie niet aan pukkie duwen de mens richting narcisme en expressief individualisme; de te aanbidden persoon ben ik. Ik moet gevierd worden en wee het gebeente van degene die mijn vrijheid om mezelf uit te drukken zoals ik wil en voel in de weg staat.
Toen er nog maar een paar mensen op aarde leefden, er geen kerk was, geen Bijbel en geen theologen of andere piefen die de wereld wel zouden vertellen hoe de mens zich tot God en de ander dient te verhouden, waren er niet zoveel opties om voor God te leven. Doen wat Hij de mens als opdracht had gegeven was het wel zo’n beetje: de aarde bewerken en bewaken. Het woord dat voor bewerken wordt gebruikt is hetzelfde dat ook wel als aanbidden wordt vertaald. Dat geeft toch te denken. Met ander woorden, handen in de grond is een authentiekere daad van aanbidding dan deze in de lucht te wapperen.
Wel dramatisch dat de mensheid het bewerken en bewaken heeft omgebogen naar een uitputten ervan voor eigen gewin.
Is er nog hoop voor de aarde? Noem me pessimistisch maar als de mens niet wezenlijk verandert en radicaal stopt met het eigen welbevinden prioriteit te geven is er weinig hoop. Het Evangelie heeft niet alleen iets te zeggen over het wezen en de bestemming van de mens maar ook over de aarde. De hoop die de Bijbel voorstaat is niet slechts aan de mensen voorbehouden maar geldt ook voor de puffende en in barensnood verkerende aarde.
Na zes jaar sluit Martha haar studie aan de Nieuwe Academie Utrecht af. De eindejaarsstudenten stellen eind juni (22/25) een aantal dagen hun werk tentoon.
Het is/was nog een beetje een puzzel om Martha's werk op te hangen. Dat is nogal groot. Hierboven een foto van Martha staande voor een van haar nogal uit de kluiten gewassen werken. Dat geeft een aardige indruk van de omvang en verhoudingen. Om in de sfeer van kunst te blijven heb ik een AI programma gebruikt om enkele trefwoorden om te zetten in (unieke) beelden die in deze brief zijn gebruikt.
Werk - cultuur - identiteit - aanbidding - missie. Wat hebben deze woorden met elkaar te maken en waar hebben we het eigenlijk over? Aannames over wat deze begrippen representeren zijn zo diep afgedaald in het brein van de gelovige, dat het gevaar bestaat dat we "uiteraard weten waar ze voor staan". De "Engage" conferentie in Toronto was bedoeld om er opnieuw naar te kijken en te voorzien van een context die verder gaat dan een oppervlakkig gebruik en betekenis. Neem werk. Ik vraag je wat voor werk je doet en je zult meteen denken aan die activiteiten waarvoor je betaald krijgt. Zijn daarmee alle niet betaalde activiteiten geen werk? Dat hangt af van welke definitie je hanteert. Als ik de opdracht om de aarde te bewerken bestudeer en doordenk dan gaat het over zoveel meer: alle activiteiten die bijdragen aan voortbestaan, ontwikkeling en het welbevinden van mezelf en de ander. Dat leidt tot de vraag of dat wat ik doe te herleiden is tot die eerste, wezenlijke opdracht, of dat ik tot de slotsom kom een zogenaamde "bullshit job" (ref: David Graeber) te hebben: activiteiten die feitelijk niets bijdragen aan het idee van cultiveren en het creatieve proces van voortgaande schepping. Mocht een dergelijke (mini) conferentie iets zijn voor bij jou in de kerk, huiskring of wat voor club dan ook: mail me.
De afgelopen maanden heb ik de brief van de apostel Paulus aan de Romeinse christenen opnieuw bestudeerd en ik moet zeggen dat het een redelijk frisse oefening was.
Reflecteren op het bestudeerde middels het bijhouden van een dagboek helpt me om het een en ander te borgen. Wel werd ik af en toe moe van die man die feitelijk een best wel ingewikkelde boodschap vanuit verscheidene invalshoeken terugbrengt tot de essentie en deze blijft herhalen. Af en toe dacht ik: “ja, nou weet ik het wel.” De (kerk)geschiedenis leert ons echter dat deze herhaling en de bijna mantra-achtige conclusie niet het gewenste effect (eenheid) heeft beoogd. Paulus zegt tegen de verschillende bestaande fracties onder de Romeinse gelovigen: “Jongens, God heeft altijd al iedereen erbij willen hebben en dat erbij horen kan alleen door geloof”. Of, zoals Robert Farrar Capon het opschreef: “Dus vertrouw Jezus. Daarna kun je theologiseren wat je wil maar verlies niet je gevoel voor humor wanneer je (regelmatig) van je theologische surfplank kukelt en in de plomp terechtkomt.”
Dat was'ie dan voor deze keer. Ik vraag me af wat er beter werkt, een PDF als bijlage of deze vorm in je mailbox? Heb je suggesties, laat het me gerust weten.
Ondertussen gaan wij lekker door. Met Hoop en Enthousiasme.
Een woord, of twee als reactie wordt altijd op prijs gesteld!
Alle goeds en zegen!
Jan
Jan en Martha den Ouden
West-Sidelinge 270
3042 CX Rotterdam
Tel: 010-5115979 of 06-427.427.05
